سوخت که سوخت

چهارشنبه 18 مرداد96 ساعت 5بعدازظهر: ترمینال کاوه. اتوبوس اردبیل . وقتی با احتمال 1÷12 من دقیقا میشینم رو اون صندلی خرابه :)) پنجشنبه 19مرداد 96 ساعت 8 صبح: وقتی اتوبوس با 3ساعت تاخیر میرسه اردبیل و ما اصفهانیون مورد فحش دوستان همسفر تهرانی قرار میگیریم :)) و بالاخره ساعت 10 حرکت از دریاچه سوها بعد از یک پشت ِ نیسان سواری معرکه:)) دالان بهشت و ناهارخوری و ساعتشم یادم نیست :)) قرار بود 7 کمپ کرده باشیم دم ابشار و .... الان ساعت 22.45 ذخیره ابمون تقریبا تموم شده و ما هنوز به اونجایی که باید کمپ.کنیم و اب داره نرسیدیم . کل تیم بریده و نشسته داره اسمون تماشا میکنه. برای اضافه کردن هیجان به فضا یه د سوخت که سوخت...

ساعت چند از تهران رسیدم خونه؟ 13.35 شنبه 20مردادکفش هامو دراوردم و فقط خوابیدم و خوابیدم حتی یادم نمیاد پا شده باشم ولی مامان میگه پاشدی غذا خوردی :)یکشنبه 22مرداد ساعت 8 صبح با جیغ و داد های معده ام پا شدم و پای چپ ام به شدت درد میکردکوله مشکی را برداشتم و زیرانداز و عینک و گذاشتم توش و پیام دادم به بچه ها که من کویر را میام :)ساعت 3.5 چادر و کوله را برداشتم که برم چادر تحویل صاحبش بدم و از اونور یه اسنپ تا خود دانشگاه22مرداد 4.5 حرکت به سمت لاسیب 7  وسط بیابون بودیم و تلسکوپ ها را گذاشتن پایین اما وضعیت هوا چندان جالب نبود ابر بود  تا خود 5صبح بیدار بودیم و بارش شهابی میدیدم و از هر دری از ک سوخت که سوخت...

بوی سیاست های نو میاد توی دانشگاه. نمونه اش همین عکسی که پایین هست . 
دیوار خارجی دانشکده شیمی .
این دیوار تا قبل از این هم عکس چمران روش بود اما نه این عکس 
گذرم نخورد به اون طرف رینگ که ببینم این سیاست ها نو شامل حال بهشتی هم شده یا نه و خیلی کنجکاو شدم که چه بلایی سر اون جمله " بهشتی یک ملت بود." اومده :)
هرچقدر که این عکس از چمران به نظرم انتخاب درستی بود به همین میزان انتخاب جمله کج سلیقگی بوده :| 

سوخت که سوخت...

برنامه امسال هم اومد و رفت . سال دیگه مطمئن نیستم که همکاریمو با این تیم ادامه میدم یا نه و به خیلی پارامتر ها بستگی داره . یکیش اینه که کدوم یکی از گزنیه های رو میز (الان روی میز نیستن و طبقه دوم میز هستن و اصلا بله میخوام بگم یه میز دارم که دو طبقه است خیلیم دوسش دارم و اصن خط خطی ها کردم روش که خ سوخت که سوخت...

از اهالی ساکن 53امین درخت مونده به 33پل از طرف پل فردوسی

سوخت که سوخت...

یه جایی تو فصل هفتم و قسمت 11 سریال فرندز هست که فیبی یکی دیگه از دیالوگ های بی نظیرش را میگه : No! No! No, if I don't have my principles, I don't have anything! همینجا نگهش داشتم و 43 دقیقه داشتم درباره اش فک میکردم . همینه واقعا همینه ... همیشه و همیشه توی بدترین شرایط باید بین یک خوب نسبی و اصولت سوخت که سوخت...

ترکیبی از روزنوشته و گاه نوشته ها و عکس ها و خاطرات و آنچه که خورشید می اندیشد. مینویسم که دفن نشود در روزمرگی ها. نوشته هام مخاطبی نداره و اصولا انتظار ندارم که کسی گذرش این دور و برا بیوفته برا همینه که گاهی اوقات که از مونولوگ صحبت کردن خسته میشم .میشینم و با سباستین گپ میزنم. سباستینی که وجود نداره ولی پای حرفای من میشینه :)

سوخت که سوخت...

شطرنج باز خوبی نیستم که علت هم دارد ولی در این مقال نمیگنجد ( یعنی بحث جداگانه ای است که حوصله تایپش را ندارم حتی الان که در بیکار ترین حالت ممکن نشسته ام منتظر مهندس صاد تا صحبتش با یک مهندس دیگر تمام شود که بعد بیاید بنشیند بقل یک مهندس دیگر و بعد به ما بگوید که این پروژه کوفتی که یکماهی میشود قرا سوخت که سوخت...